Corona biedt voor Wieke Vrijhoef nieuwe kansen: ‘Ik voelde me een bevoorrecht mens’
@De Gelderlander
VRIJDAGINTERVIEW BOXMEER / CULEMBORG - Ineens stond Wieke Vrijhoef (33) op straat. Door corona werd voor theater De Weijer in Boxmeer het faillissement aangevraagd. Inmiddels is ze begonnen aan een nieuwe baan, directeur van het theater De Fransche School in Culemborg.
Herman Wissink 25-09-20, 12:05, De Gelderlander
Daar liep ze dan afgelopen zomer, elke dag een etappe van het Pieterpad. 500 kilometer de tijd om zeveneneenhalf jaar De Weijer in Boxmeer te overdenken. En halverwege de route was daar die vacature. Die van directeur van het knusse theater in Culemborg.
Nu heeft ze een piepklein kantoortje in het tot theater omgebouwde voormalige vloedlokaal in Culemborg. Het gebouw dat in 1846 eerst in gebruik was als armenschool en als toevluchtsoord bij hoogwater. Later werd er Franse les gegeven aan kinderen die goed konden leren en kreeg het de naam Fransche School.
Hoe bevalt het hier? Glunderend: ,,Kijk, deze glazen zijgevel, pas nieuw, de gordijnen van het podium zijn vandaag nieuw binnen. Er is flink verbouwd afgelopen zomer, dus ik ben niet het enige dat nieuw is. Ik heb een baan van 24 uur. Er lopen hier 80 vrijwilligers rond met passie voor theater en die hebben zich echt professioneel georganiseerd. Het is een fijne plek, een geliefde plek voor try-outs ook. Vorige week was Youp van ‘t Hek nog hier…”
Het is heel gek als je na zevenenhalf jaar De Weijer daar ineens alles uit je handen moet laten vallen
Wieke Vrijhoef
Terug naar half maart, het faillissement.,,Ik zat in het crisisteam. Wist wat er speelde en snapte de beslissing om het faillissement aan te vragen. Maar toch. Toen ik thuis zat, in mijn net opgeknapte huisje in Nijmegen, drong het pas tot me door. Dat was zo heftig. Het is heel gek als je na zevenenhalf jaar De Weijer daar ineens alles uit je handen moet laten vallen. Ik was ook enorm met die hele coronacrisis bezig. Het voelde alsof ik geen perspectief meer had in mijn werkveld, in het theater. Ik ben toen psychologie gaan studeren. Ik zag gewoon niet hoe het theater met alle beperkingen zijn kracht als ontmoetingsplek kon behouden. Het theater ís gesprek en dat werd de mond gesnoerd.” Lachend: ,,Ja, met mijn gevoel voor drama is niks mis hè”.
En toen ging je wandelen.,,Een vriendin van me ging lopen van Estland naar Nederland. Die loopt nog steeds. Ze vroeg of ik niet een stuk mee wilde lopen. Dat leek me geweldig, maar het vliegen stond me tegen en ik had natuurlijk verplichtingen naar het UWV. Toen heb ik bedacht om het Pieterpad te lopen, die stond toch nog op mijn lijstje. Sommige stukken met mijn moeder. Soms met een vriendin, ongeveer de helft alleen.”
Wat dacht je onderweg?
,,Ik kreeg de vrijheid van niets moeten. Niet meer van het een naar het ander. Meer, meer meer. ik deed niet anders. Het lopen was heel lekker, je komt in een natuurlijk ritme. Ik voelde me vrij en gelukkig, een bevoorrecht mens.”
Als ik alleen op kantoor met cijfertjes bezig zou zijn maak je me diep ongelukkig
Wieke Vrijhoef
En toen kwam Culemborg.
,,Ik zag de vacature en dacht, hé dat ben ik. De gesprekken, het klopte. Het theater voelde goed, het stadje voelde goed.”
Maar directeur? Je bent pas 33. Hoe ga je dat doen?
,,Mijn voorganger is 34 en hij heeft hier vijf jaar gewerkt. Ze kiezen bewust voor jong, voor lef. Net als in Boxmeer hebben ze de gemeentelijke subsidiekraan een heel eind dichtgedraaid, al krijgen we nu natuurlijk wel extra steun van de overheid. Maar er werken hier tachtig vrijwilligers. Zij zijn de kurk. De stad is echt cultuurgeoriënteerd, dat is mooi om te zien. Naast De Fransche School als professioneel podium zijn er nog drie andere kleine theaters. Ieder met zijn eigen profiel. Geweldig dat daar ruimte voor is, dat er publiek voor is.
,,Mijn takenpakket is hier anders dan in Boxmeer, ik ga me meer met de lange lijnen bezig houden en er ligt meer nadruk op de samenwerking met de stad. Op verbinden. Gelukkig maar, want als ik alleen op kantoor met cijfertjes bezig zou zijn maak je me diep ongelukkig.”
Nieuwe initiatieven ontwikkelen en nieuwe doelgroepen bereiken. Daar kijk ik naar uit
Wieke Vrijhoef
Wat wil je hier perse gaan doen?
,,Er is hier in Culemborg al veel. Het bluesfestival, zoals we dat in de Weijer hadden, wordt hier in het groot georganiseerd op de markt. Daar komen 15.000 bezoekers op af. Op dat gebied hoef ik ze hier dus niets wijs te maken.
,,Vanaf januari is De Fransche School een officieel ‘Meemaakpodium’, dus dan gaan we actief projecten opzetten met inwoners van Culemborg. Nieuwe initiatieven ontwikkelen en nieuwe doelgroepen bereiken. Daar kijk ik naar uit. Verder zou ik graag iets doen als het Nieuwscafé of de VPRO tegenlicht Meet-Up, omdat je daarmee belangrijke thema’s echt lokaal bespreekt.
,,Misschien weer een Young Talent Group opzetten, maar dan meer op cultuur gericht. maar de eerste prioriteit is toch door de coronacrisis heenkomen. Sanne Wallis de Vries heeft niet voor niets een actie opgezet om de kleine theaters te redden, dit hou je niet oneindig vol. Ik hoop dat het publiek zich beseft hoe hard ze nodig is, voor De Fransche School en voor De Weijer, voor alle theater.”
PASPOORT
- 33 jaar
- Geboren in Nijmegen, woont in Nijmegen.
- Heeft een relatie.
- Directeur theater De Fransche School in Culemborg.
Tot de coronacrisis uitbrak mede-directeur bij cultureel centrum De Weijer in Boxmeer. Werkte in het verleden bij het Tassenmuseum Hendrikje in Amsterdam en bij het Fotografiemuseum Amsterdam. Daarvoor liep ze stage als beleidsmedewerker cultuur bij het ministerie van buitenlandse zaken.
- Studeerde Master of Arts aan de Universiteit van Utrecht en haalde haar Bachelor of Arts aan de Rijksuniversiteit in Groningen.
- Ging naar het Lindenholt College in Nijmegen.
- Was mede oprichtster van de Young Talent Group Land van Cuijk.